Historia dzisiejszej publikacji rozpoczęła się pewnego kwietniowego wieczoru 2020 roku, gdy Grupa Częstochowska PERUN po kontakcie z Adrianem, przystąpiła do poszukiwań które zaowocowały zlokalizowaniem wielu historycznych przedmiotów. Dlatego też, dzisiaj możemy z wielką przyjemnością poinformować o odnalezieniu gwoździ „sztandarowe” fundatorów 7 Pułku Artylerii Lekkiej Wojska Polskiego II RP, podczas wspólnych poszukiwań ze Stowarzyszeniem Historycznym Reduta Częstochowa. Pułk ten stacjonował w garnizonie Częstochowa w dzielnicy Stradom, w koszarach „Zacisze” w której obecnie znajduje się Centralna Szkoła Państwowej Straży Pożarnej. Brał on udział podczas walk w 1919 roku oraz w wojnie polsko-bolszewickiej. Symbolem jednostki była chorągiew, której wzór w dniu 16 grudnia 1937 zatwierdził ówczesny Prezydent II RP Ignacy Mościcki. Natomiast w dniu 26 maja 1938 na Polu Mokotowskim w Warszawie, odbyło się wręczenie sztandaru dowódcy pułku, który w imieniu Prezydenta RP przekazał Minister Spraw Wojskowych generał dywizji Tadeusz Kasprzycki.
W dniu 3 września 1939 roku, w czasie trwania dwudniowej bitwy pod Janowem (3 – 4 września), część pododdziałów 7 Dywizji Piechoty wraz z dowództwem 7 Pułku Artylerii Lekkiej które stacjonowało w rejonie obecnego nadleśnictwa Złoty Potok zostało okrążone przez przeważające siły wroga. W nocy z 3 na 4 września, części oddziałów 7 Dywizji Piechoty w tym wielu artylerzystom 7 Pułku Artylerii Lekkiej, w wyniku nocnego natarcia udało się wydostać z okrążenia i kontynuować dalszą walkę. Natomiast pozostała część żołnierzy pułku, którym pomimo wielu prób ta sztuka się nie powiodła, 4 września przeważnie dostała się do niewoli niemieckiej. Najprawdopodobniej wieczorem 3 września, przed rozpoczęciem polskiego natarcia, został wydany rozkaz o ukryciu sztandaru 7 Pułku Artylerii Lekkiej, aby w razie niepowodzenia nocnego uderzenia nie dostał się w ręce wroga.
Pomimo wielokrotnych poszukiwań do chwili obecnej sztandar 7 Pułku Artylerii Lekkiej nie został odnaleziony… Niestety nie ma żadnych czytelnych zdjęć sztandaru 7 Pułku Artylerii Lekkiej ale znany jest jego szczegółowy opis. Na lewej stronie płatu sztandarowego umieszczone były na tarczach
- w prawym górnym rogu – wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej,
- w lewym górnym rogu – wizerunek św. Barbary,
- w prawym dolnym rogu – godło m. Częstochowy,
- w lewym dolnym rogu – odznaka pamiątkowa 7 Pułku Artylerii Lekkiej
Na ramionach krzyża kawalerskiego znajdowały się wyhaftowane nazwy i daty ważniejszych bitew
- na górnym – „Kowel 12.IX.1920”,
- na dolnym – „Warszawa 12.XI.1918”,
- na lewym – „Lwów 15.I.1919”,
- na prawym – „Wilno 19.IV.1919”
Ponadto, na drzewcu wbitych było szesnaście gwoździ „sztandarowych” fundatorów. Dzięki prowadzonym poszukiwaniom udało się odnaleźć siedem gwoździ z zaginionego sztandaru 7 pal. Z uwagi, że poszukiwania nie zostały jeszcze zakończone mamy nadzieję na odnalezienie pozostałych elementów sztandaru.Sztandar był znakiem męstwa, honoru, tradycji i sławy wojennej jednostki, a jego utrata oznaczała rozformowanie oddziału. Dlatego też, można się domyślić że zgodnie ze zwyczajem, w przypadku okrążenia, rozwiązania lub rozbicia jednostki, sztandar musiał być starannie ukryty lub podzielony między żołnierzami. Warto również nadmienić że zgodnie z tradycją, także obecnie, żołnierze składający przysięgę zobowiązują się bronić sztandaru wojskowego. A o wartości jaką symbolizuje mogą świadczyć słowa marszałka Józefa Piłsudskiego :
„Honor służby jest jak sztandar, z którym żołnierz rozstaje się wraz z życiem... „
Święto pułkowe obchodzone jest 12 września w rocznicę zagonu na Kowel, przeprowadzonego w 1920 roku. Gwoździe sztandarowe będą eksponowane na wystawie "Wrześniowym szlakiem 7 Dywizji Piechoty. Bitwa pod Janowem 1939" w Muzeum Regionalnym im. Zygmunta Krasińskiego w Złotym Potoku.
Ponadto serdecznie dziękujemy Adrianowi za jego wkład i zaangażowanie, podkreślamy jednocześnie że bez jego udziału nie było by możliwe zlokalizowanie oraz przekazanie ww. gwoździ.
Serdecznie zapraszamy na wystawę która będzie uzupełniona przedmiotami historycznymi skrywanymi na dawnym polu chwały.